Corona maakt alles anders!

Op het moment dat de regering de intelligente lockdown aankondigt in verband met de verwachte toestroom op de IC’s in Nederland, merk ik daar als uitvaartondernemer in Rotterdam nog niet veel van. Wel is het een hectische periode, want wat mag nog wel, wat is verantwoord, waar gelden welke regels en wat is het protocol voor mijn bedrijf, Sereen Uitvaartbegeleiding. Mijn mailbox wordt overspoeld met mailtjes. Nog net voor de aankondiging dat groepen niet meer bij elkaar mogen komen, volg ik een seminar over het Corona-virus om goed geïnformeerd mijn eigen standpunten te kunnen bepalen.

Opbaren thuis behoort nog steeds tot de mogelijkheden. Met social distancing is een thuisopbaring wel een andere ervaring geworden. Het is vreemd om elkaar niet te omhelzen. Het is wennen om op afstand van elkaar te blijven. Toch blijft het afscheid nemen thuis een intieme ervaring. Je bent in kleine kring bij elkaar en kunt elkaar alle aandacht geven.

Het blijkt voor families moeilijk om met slechts 30 mensen afscheid te kunnen nemen. Er wordt gewikt en gewogen om een lijst samen te stellen. Ook worden er reserve-lijsten gemaakt om mensen die uit eigen beweging wegblijven te vervangen. Om mensen die buiten het intieme gezelschap vallen gelegenheid te geven toch op enige manier afscheid te nemen, ontstaan lange hagen op straat. Zo’n lange haag, waarin iedereen afstand houdt, is op zijn eigen manier ontroerend: de stilte, de betraande gezichten, de voelbare saamhorigheid.

Tot nu toe is het in de regio Rotterdam nog steeds mogelijk ruim de tijd te nemen voor een afscheid in een crematorium of begraafplaats, maar op sommige locaties in het land wordt, in verband met de drukte, de beschikbare tijd ingeperkt. Ik adviseer families de aula langer te reserveren, ook al nemen er maar 30 mensen afscheid. Hierdoor blijft de rust en de aandacht gewaarborgd.

In de aula zitten eigen gezinnen bij elkaar, verder zit iedereen verspreid. Het gekke is dat daardoor een aula waar 150 mensen kunnen zitten, nu toch compleet bezet lijkt. Na afloop hoor ik van families, dat zij het afscheid als bijzonder intiem hebben ervaren. Dit zouden in normale tijden afscheidsbijeenkomsten zijn geweest waar ongeveer 150 gasten verwacht werden. Tijdens corona zijn er alleen familie en vrienden die je dierbaar zijn. Vele anderen die zouden komen had de achterblijvende partner niet of nauwelijks gekend. De intimiteit die nu ontstaat met zo’n klein clubje blijkt voor de intieme achterblijvers van grote waarde. 

Corona maakt alles anders.