Het zal even wennen zijn, maar het heeft ook jaren geduurd voordat we aan (het idee van) cremeren gewend waren. En zo zal het ook gaan met deze nieuwe manier van uitvaren waarvoor meerdere termen gebruikt worden: alkalische hydrolyse, resomeren, watercremeren of aquamatie. Wij gebruiken de term resomeren.
Het is voor het eerst in jaren dat er een nieuwe uitvaartmogelijkheid komt. Er zijn in Nederland op dit moment vier vormen van ‘lijkbezorging’: begraven, cremeren, het zeemansgraf en het lichaam ter beschikking stellen aan de wetenschap. Daar komt resomeren bij.
Resomeren is beter voor ons milieu omdat er in vergelijking met cremeren voor alkalische hydrolyse veel minder brandstof nodig is. De CO2-uitstoot is veel lager dus.
Maar ook duurzamer omdat er geen kist gebruikt wordt. Als de overledene in een kist (of mand) opgebaard is dan blijft de kist over en kan deze opnieuw gebruikt worden. Ook dit is een raar idee en het zal een tijdje duren voordat we dit normaal vinden. Maar een andere suggestie is natuurlijk dat we helemaal geen kist meer gebruiken, maar onze overledenen direct al in de wollen of zijden doeken opbaren. Deze manier van opbaren gebeurt nu al heel vaak. We gebruiken dan een opbaarplank (of -mand) en die wordt ook steeds weer opnieuw gebruikt. Hier vind u informatie over opbaren en wades.
Het lichaam, in een wollen of zijden omhulsel, wordt in een stalen vat gelegd. Een soort cilinder. Het is vergelijkbaar met het invoeren in een crematieoven. Als het vat gesloten is wordt een speciale vloeistof toegevoegd, een mengsel van water en kaliumhydroxide. De vloeistof wordt verhit tot 100 tot 150 graden en onder druk gebracht. Door de chemische reactie zal het lichaam binnen enkele uren bijna helemaal afbreken. Wat hierna overblijft, zijn vloeistof, botten en eventueel protheses. Net zoals na cremeren worden de botten vermalen. Het witte poeder dat rest kan meegenomen worden door de nabestaanden. De verdere bestemming van dit poeder is aan de naasten, net zoals dat met as na crematie het geval is.
De restvloeistof is vrij van DNA en wordt door toevoeging van zuur een vloeistof met een onschadelijke pH-waarde. Dit wordt opgenomen, via het riool en waterzuivering, in het oppervlaktewater, en stroomt zo terug naar de rivieren dus.
Voor de ene mens kan dat een heel mooie gedachte zijn: ‘panta rhei’, oftewel: alles stroomt. Maar een ander kan het lastig en vreemd vinden, dat de vloeistof wegspoelt door het afvalputje. Toch is hier sprake van een soort van volmaakte kringloop waarin dat wat van ons rest weer leven geeft. Wat een aansprekender eindbestemming van de restvloeistof is wellicht bemesting van akkers, productiebossen of herinneringsplaatsen of vervaardiging van biogas.
Wat de kosten van resomeren zullen zijn is op dit moment nog niet bekend.
Vermoedelijk zullen de kosten net zoveel bedragen als een crematie.
Naar verwachting wordt resomeren in 2023 in de Nieuwe Uitvaartwet opgenomen.
Als u wilt kiezen voor resomeren dan kunt u dit opschrijven in Het Mijn Laatste Wensenboekje.
Klik hier om het boekje te downloaden.
Deze website gebruikt cookies. Door gebruik te maken van deze website, geef je aan akkoord te zijn met het gebruik van cookies. Lees meer